خدا تو را به همان صورتی که میخواهم

 

قلم به دست گرفت و کشید همراهم...

 

 

حال من خوبَست اما با تو بهتر می شوم

 

 

آخ که تا مببینمت یک جور دیگر می شوم

 

 

 

 

با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند

 

 

یاسم و باران که میبارد معطر می شوم

 

 

در لباس آبی از من بیشتر دل می بری

 

 

آسمان وقتی که میپوشی کبوتر می شود

 

 

آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو

 

 

میتوانم مایه ی گهگاه  دلگرمی  شوم

 

 

 

 

میل،میلِ توست اما بی تو باورکن که من

 

 

در هجوم بادهای سخت پرپر می شوم

 

 

من مدتی ست ابر بهارم برای تو

 

 

باید ولم کنند ببارم برای تو

 

 

این روزها پر از هیجان تغزلم

 

 

چیزی به جز ترانه ندارم برای تو

 

 

 

 

 

جان من است وجان تو،امروز حاضرم

 

 

این را به پای آن بگذارم برای تو

 

 

 

 

از حد دوست دارمت اعداد عاجزند

 

اصلا نمی شود بشمارم برای تو

 

این شهر در کشاکش کوه و کویر ودشت

 

دریا نداشت دل بسپارم برای تو

 

 

من ماهی ام تو آب،تو ماهی من آفتاب

 

 

یاری برای من تو و یارم برای تو

 

 

با آن صدای ناز برایم غزل بخوان

 

                    تا وقت مرگ حوصله دارم برای تو                                         

 

                                                        

                                                            «مهدی فرجی»

ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.

نظرات شما عزیزان:

برچسبـهـ ـا : ✘ادامهـ مطلبـ✘